Nike+ Ipod Nano lopers sportkit review

De loopsensor

De sensor is te vergelijken met de Championchip die op veel loopfestijnen gebruikt wordt om de doorkomsttijd te meten. Helaas is de Nike+Ipod sensor niet universeel bruikbaar. De sensor past namelijk alleen in bepaalde type Nike+ loopschoenen. Een beetje knutselaar heeft daar binnen no time wat op verzonnen. De sensor is prima bruikbaar als er een veiligheidsspeld aan vastgeplakt wordt en dat deze vervolgens aan de linkerschoen wordt vastgemaakt. Maar ook met MacGyver/Gavert/Kevlar/Duck-tape of een stoffenhoesje ervoor maken werkt prima. Ik gebruik tape om de sensor aan mijn loopschoenen vast te maken. Dit werkt uitstekend. Een nadeel van de sensor is dat deze slechts 6 schoenen meegaat. De batterij is niet vervangbaar, althans dat daar een fatsoenlijke mogelijkheid voor is gemaakt. Ik verwacht dat ik tegen die tijd wel kan laten zien hoe de batterij van de sensor vervangen kan worden. Verder zit de sensor mij niet in de weg en is te vergelijken met de sensor van Polar. Daarnaast is de sensor niet gevoelig voor dik bladerdak zoals bijvoorbeeld de Garmin Forerunner een op gps gebaseerde snelheidsmeter.

Update 4/1/2009: Hier boven zeg ik dat de sensor 6 schoenen meegaat en dat op basis van gegevens van de fabrikant. Helaas gaat de sensor in de praktijk zo'n 800 kilometer mee. Ofwel in mijn geval nog geen 80 uur. Dit op basis van gebruikerservaring van twee gloednieuwe sensoren en ervaringen van anderen op verschillende internetfora. Wat dat betreft is het gebruik van deze kit een verspilling van geld en belast het onnodig milieu. Maar gelukkig heb ik de batterij van de sensor met succes weten te vervangen. Lees het stappenplan om de sensor batterij te vervangen.

De Ipod Nano

De Nano is klein, licht en heeft een duidelijk beeldscherm. Het geluid is prima. Het apparaat voelt goed aan, oogt erg degelijk en lijkt betrouwbaar. Voor de loopsensor moet er een ontvanger in de Ipod geplaatst worden, waardoor het enige uitbreidingsslot van de Ipod bezet wordt. Eventuele andere add-ons, zoals bijvoorbeeld een radio past daardoor er niet meer bij. Tijdens het lopen heb ik geen last van de Nano. Ik moet er wel bij zeggen dat ik de Nano aan een neoprene band om mijn middel draag. Ik kan daardoor niet het beeldscherm aflezen, maar gelukkig word ik op de hoogte gehouden door middel van een instelbare stem. De muziek gaat even naar de achtergrond om de stem verstaanbaar te maken en er wordt verteld wat je hebt afgelegd of hoeveel je nog te gaan hebt. Voor alle K-afstanden (duizend meter) wordt alles in meters doorgegeven. Wordt er bijvoorbeeld een halve- of een hele marathon gelopen, worden er op eens mijlen genoemd. Dit is verwarrend omdat de instellingen zodanig zijn dat alles in kilometers gebruikt zouden moeten worden. De mp3's die ik bij mijn Nexia en Creative mp3 spelers er "gewoon" naartoe verplaats, is er bij de Nano niet bij. Dit moet via een playlist programma en bij voorkeur met I-tunes. Aangezien ik de 2 GB versie heb, ken ik de nummers wel uit mijn hoofd en ik heb daar absoluut geen playlist manager voornodig. Apple dacht daar blijkbar anders over. Het apparaat blijft maar synchroniseren en werkt erg contraproductief. Het duurt te lang en de Ipod valt tijdens het synchoniseren in slaap, waardoor een groot deel niet eens verplaatst is. Daarnaast crasht het apparaat ook nog eens om de zoveel tijd. Nee Apple produkten zijn stabiel en intiutief. Het allermooiste (of beter het aller trieste) vind ik dat de bestandsnamen niet meer te herleiden zijn naar het nummer. De bestandsnamen bestaan uit willekeurige karakters en daar valt weinig mee te doen. Als de Nano crasht, het apparaat reageert nergens meer op, is op te lossen door de center- en menu- button tegelijkertijd voor meer dan 10 seconden ingedrukt houden. Eigenlijk is het meer beiden knoppen ingedrukt houden en wachten totdat het apparaat zichzelf reset. Persoonlijk luister en werk ik liever met mijn Nexia mp3 speler dan met de Ipod Nano. Onder Windows XP is het apparaat te beperkt en te instabiel.

De Nike+ Ipod sportkit

De sportkit bestaat uit twee onderdelen:

1. een ontvanger die op de Ipod Nano aangesloten wordt;
2. de schoensensor.

De schoensensor pas alleen in bepaalde Nike+ loopschoenen, maar met een beetje creativiteit is daar wel een mouw aan te passen. Belangrijk is dat de sensor op of in de schoen geplaatst wordt. Er zijn mensen die een stuk uit hun schoenzool halen, anderen plakken de sensor vast. Anderen maken een stoffenzakje, kortom mogelijkheden genoeg. De sensor is behoorlijk accuraat en het traint een stuk fijner. Progressie is beter te bepalen omdat de afstand, tijd en snelheid behoorlijk accuraat zijn. Daarnaast is het mogelijk om via de website van Nike de gegevens online te zetten en is het mogelijk om tegen iemand anders te racen. De voortgang doorgeven via de koptelefoon is volgens mij ook de enige juiste manier om te doen. Tijdens het lopen, kijk je niet de hele tijd op het display. Na afloop van de workout worden de verzamelde gegevens verteld:

1. totale afstand;
2. totale tijdsduur;
3. gemiddelde tijd per kilometer of per mijl;
4. totaal verbruikte calorieën.

En soms krijg je een peptalk van Lance Armstrong. Dit krijg je als je erg snel of erg ver gelopen hebt. Mensen die trainen voor een halve- en hele marathon zullen de peptalk wel horen. Dit vind ik een leuke feature en omdat je het niet verwacht extra leuk.

Nadeel is at de ontvanger telkens uit de Ipod moet om de Ipod op te laden (dezelfde stekker) en daarom is het voor mij telkens weer behoorlijk zoeken waar dat kleine ding gebleven is. Leg de spullen op een vaste plek, want niets is onplezieriger om te willen hardlopen en er wordt tijd verknald voor het zoeken naar de juiste spullen.

Conclusie

De Nike+ sportkit is een aanrader. Het is goedkoop en werkt uitstekend. De Ipod Nano is een kwestie van wennen en weten hoe het ding werkt. Vooral weten hoe het ding gereset kan worden is een must. Het enige wat nog mist is een hartslagsensor en dan zou dit wel de ultieme loop mp3 speler kunnen worden.

Update 4/1/2009:Helaas gaat de batterij niet erg lang mee. Ongeveer 80 uur/ 800 kilometer. De batterij is niet te vervangen, tenzij u de sensor open zaagt of snijdt. Lees hier hoe de batterij van de sensor kunt vervangen.

Kosten Ipod Nano : rond €149,- of gratis bij telefonie/internet abonnementen Kosten Nike+ sportkit: rond €30,-

Verder is er creativiteit nodig, indien u geen speciale Nike+ loopschoenen heeft en dat u het niet erg vindt om de sensor uiteindelijk open te maken om de batterij te vervangen.

Loop ze.